Varanasi - miasto naciągaczy?

W Waranasi trzeba mieć się ciągle na baczności. Wspaniale rozwinięta sieć naciągaczy czeka na ciebie za każdym rogiem. Gdy tylko wysiedliśmy z pociągu, bardzo miły, niedołężny pan, od niechcenia, zapytał nas czy jesteśmy z Polski, czy z Hiszpanii. W pierwszej chwili nie zorientowaliśmy się, że coś jest już nie tak. Po grzecznościowej wymianie zdań, pan poinformował nas ile kosztuje riksza, ile taksówka i ile hotele w dzielnicy do której chcieliśmy jechać. Dziękując pożegnaliśmy się i skierowaliśmy się w stronę wyjścia do miasta. Zwykle przed dworcami w dużych miastach są tzw. kioski pre-paid. Tutaj płaci się z góry ustaloną realną cenę za określony kurs rikszą czy taksówką. Pozwala to uniknąć naciągnięcia przez kierowcę na dodatkowe pieniądze. Zadowoleni z kwitkiem w ręku czekamy na rikszę. Musimy zaznaczyć, że przed dworcem stoi setki riksz, a podjeżdża do nas riksza w której obok kierowcy siedzi nasz miły pan z dworca. Ustalamy gdzie jedziemy i wsiadamy do pojazdu. W duchu śmiejemy się. Znamy już te numery z poprzednich wyjazdów. Miły pan zadaje dużo dociekliwych pytań. Ile chcemy zapłacić za hotel, jak długo chcemy zostać i czy jesteśmy pierwszy raz w Waranasi. Po informacji, że jesteśmy tu po raz drugi, a w Indiach już szósty raz, mina trochę mu rzednie. Nie daje jednak za wygraną. Zatrzymujemy się przed pierwszym hotelem. Mimo protestów, wyjmujemy z rikszy swoje plecaki i płacimy ustaloną za kurs cenę. Idę oglądać pokój. Już pod drzwiami hotelu przejmuje mnie kolejny łapacz. Oczywiście znajomy miłego pana. Gość prowadzi mnie na ostatnie piętro, tam jest recepcja i tam na gości oczekuje właściciel. Na nieszczęście miłego pana i łapacza, okazuje się, że pokój będzie wolny dopiero za 3 godziny. Bardzo miło dziękujemy miłemu panu i mówimy, że zaczekamy, aż zwolni się pokój we wskazanym hotelu. Tak naprawdę chcieliśmy, aby ktoś przywiózł nas do nieznanej nam dzielnicy i pokazał, gdzie jest skupisko hoteli i guest housów. Zaplanowaliśmy tę intrygę już W Delhi-J Jednak bardzo miły pan nie poddał się tak łatwo. Wyjął gazetę i czeka razem z nami. Facet ma czas. Czeka na swoje pieniądze. Jeśli skorzystamy z jego usługi, właściciel hotelu w którym zamieszkamy, doliczy nam tę opłatę do ceny za dobę. Często jest to 80% wartości ceny rzeczywistej. Pamiętacie o wspomnianej sieci naciągaczy? Zaczyna się już w pociągu. Jechaliśmy w kuszetce z Hiszpanami czyli miły pan, już od konduktora dostał cynk jakiej narodowości będą biali wysiadający z konkretnego wagonu. Do tego dochodzi opłata za kierowcę rikszy, opłata dla miłego pana i opłata dla tego, który czeka na nas na parterze w hotelu. Nie możemy gościa spławić. Misiek zostaje z plecakami, ja idę pytać o pokoje w innych hotelach. Miły pan tylko przez chwilę zastanawia się co robić. Żwawo rusza za mną. Trudno zgubić taki ogon.Raz widzę za sobą kierowcę rikszy, raz miłego pana. Skręcam za róg i przyspieszam. Chyba udało się ich zgubić. Ja znajduję fajny, tani guest house, a Misiek obserwuje jak kierowca odjeżdża rikszą. Miły pan też się ulotnił. Wracam do Miśka i idziemy do znalezionego hotelu. Meldujemy się i idziemy do swojego pokoju. Podziwiamy widoki z naszego balkonu, gdy nieoczekiwanie, miły pan z kierowcą wyrastają jak z pod ziemi przed naszym hostelem. Chcą wyciągnąć od właściciela pieniądze za rzekome pokazanie nam tego miejsca. Misiek schodzi na dół i stanowczo informuje, że sami znaleźliśmy ten hotel i aby właściciel nie płacił im żadnych pieniędzy. Naciągacze odchodzą z niczym i wracają na dworzec szukać kolejnej ofiary. Może z innymi turystami się uda.

P.S. Naciągacze są w każdym większym mieście Indii, ale najbardziej rozwinięte siatki naciągaczy (nie kojarzyć z mafią, to nie ma z tym nic wspólnego!!! ) są w Delhi, Waranasi i Agrze. Naprawdę trzeba się nieźle nakombinować, aby nie dać się złapać w tę pajęczą sieć. Chcemy podkreślić, że nie stwarza to żadnego niebezpieczeństwa dla turysty, trzeba tylko poświęcić więcej swojego czasu, aby przechytrzyć profesjonalistów i nie przepłacić za hotel.